شرکت کرشر (Kärcher) همانند دیگر شرکتهای بزرگ و در راستای مسئولیت اجتماعی پروژههایی را عملی میکند. این پروژهها شامل اقدامات زیست محیطی، بشر دوستانه و توسعه مناطق محروم میباشد. در این مطلب، ما به یکی از این پروژهها میپردازیم.
Somchat Changkam میتواند بدون کلام ارتباط برقرار کند. این ماهوت میتواند از طریق زبان بدن با حیوانات ارتباط برقرار کند. او روزانه تا ۱۲ ساعت از روز خود را در مرکز حفاظت از فیلهای تایلند میگذراند.
زندگی برای غولهای مهربان تایلندی
زمانی که فیلها به آب میرسند، کسی نمیتواند جلودار آنها باشد. دقایقی قبل، تعدادی از فیلها پشت سر هم آرام به سمت دریاچه میرفتند که ناگهان خودشان را داخل آب سرد انداختند.
Somchat Changkam در این باره توضیح میدهد: زمان حمام برای ما، نقطه اوج در روز است. ۱۷ سال است که این ماهوت تایلندی در مرکز حفاظت از فیلها، در شهر لمپنگ (Lampang) مشغول به کار است.
برای سهولت کار برای بازدیدکنندگان این مرکز، این مرد ۴۰ ساله با نام دانگ (Dang) شناخته شده است. او صاحب دو فرزند است و در حال حاضر رئیس فیلبانان میباشد. او به همراه دیگر اعضای تیم خود، مسئول ۱۱۱ فیل است.
این مرکز در ۸۰ کیلومتری جنوب شرقی مرکز استان Chiang Mai و در شمال تایلند قرار دارد. این مرکز حفاظت یک منطقه بزرگ، پر از جنگلهای انبوه و تپههای سرسبز میباشد. همچنین دارای ایستگاه پرورش، بیمارستان مخصوص فیلها، یک مرکز بازدید و مدرسه فیلبانی است.
ماهوتها، گلهداران فیلهای آموزش دیده هستند که میتوانند این غولهای خاکستری رنگ را با دستورات، حرکات و لمس هدایت کنند. دانگ میگوید: هیچکس بهتر از یک ماهوت با تجربه، درباره فیلها اطلاعات ندارد.
ما میتوانیم با توجه به زبان بدن آنها متوجه حال آنها شویم. زبان بدن به وضوح حال آنها را توصیف میکند. زمانی که آنها بیقرار میشوند، بعنی اینکه دوست دارند به آب برگردند.
آب پاشیدن، نوعی مراقبت پوستی به حساب میآید.
حمام کردن تنها برای خنک شدن فیلهای استفاده نمیشود. بلکه در واقع، تأثیری که روی پوست آنها میگذارد بسیار هایز اهمیت است. دانگ در ادامه توضیح میگوید: “به همین خاطر است که حمام کردن در دریاچه، جزو روتین روزانه آنها است.”
اینجا جایی است که فیلها آلودگیهایی را که با چندین بار حمام شن بر روی خود دارند را میشویند. فیلها از شن و ماسه برای حفاظت پوست خود در برابر نور آفتاب و حشرهات موذی استفاده میکنند.
تایلند، خانه فیلها
زندگی روزانه انسانها و فیلها بیشتر از هر جای دیگر دنیا، در تایلند به هم مرتبط است. تا سال ۱۹۱۷ در پرچم ملی تایلند، یک فیل سفید به عنوان نماد سلطنت مطلق روی پرچم نقش بسته بود.
تولد یک فیل سفید، (اغلب فیلهای زال یا فیلهای معمولی با لکههای رنگ پریدگی بر روی گوشها یا پیشانی) نشان دهنده نماد خوش شانسی برای حاکم وقت بود.
بر اساس افسانهها، بودا به عنوان یک فیل سفید درآمده بود. بسیاری از تایلندیها بر این باورند که مرزهای کشور به شکل سر فیل است. پیشانی فیل، مرز با کشور همسایه میانمار در شمال را تشکیل داده است.
بدنه آن در غرب تا دریای آندامان ادامه دارد و در شرق به خلیج تایلند میرود.
حیوانات کار، بدون کار
در جنگ از فیلها به منظور جابهجایی تنههای سنگین درخت با وزن چند تن در میان جنگلهای تایلند استفاده میشد. سال ۱۹۸۹ بریدن چوب در تایلند غیرقانونی شد.
به همین دلیل، تعداد فیلها بیش از اندازه نیاز بود. از آن زمان، از فیلها استفاده توریستی میشد. این موجودات برای حمل و نقل درمیان جنگل و تورهای پیادهروی مورد استفاده قرار میگرفتند و اغلب آنها شرایط خوبی برای زندگی نداشتند.
خوشبختانه، مدتهاست که ذهنیت درباره آنها تغییر کرده است. دولت تایلند زمینهای زیادی را به عنوان منطقع محافظت شده اعلام کرده است. این موضوع باعث رشد گردشگری سبز میشود.
در همین نقطه است که تخصص ماهوتها (فیلبانان)، ارزش خود را نشان میدهد. در مؤسسه ملی فیلها (NEI)، که بخشی از مرکز حفاظت فیلها در Lampang است، Taweepoke Angkawanish، رئیس برنامه حفاظت فیلها، از فیلهای مریض، یتیم یا رها شده، مراقبت میکنند.
یک بیمارستان داخل این مجموعه قرار دارد که توسط دولت تایلند و همچنین درآمد حاصل از اکوتوریسم تأمین میشود. در این بیمارستان، فیلها به صورت رایگان درمان میشوند.
Angkawanish میگوید: در طول دوره درمان، هر فیل توسط ماهوت خودش مراقبت میشود. این دوره گاهی دو یا سه ماه به طول میانجامد. در این مدت، ما سعی میکنیم ماهوتها را تعلیم دهیم.
تا در حد امکان بتوان از بروز مریضی جلوگیری کرد. ما به ماهوتها نشان میدهیم که چگونه از فیل خود مراقبت کنند.
رعایت بهداشت، یک مسئله مهم در نگهداری از فیلهای اهلی است.
Dang توضیح میدهد که فیلها عموما به دلیل اصطبلهای کثیف بیمار میشوند. آنها از روی زمین کثیف غذای خود را میخورند و به این ترتیب بیمار میشوند. از بسیاری از فیلها مراقبت خوبی انجام نمیگیرد.
حیوانات برای بقا نیاز دارند که در محیط تمیزی زندگی کنند. کارکنان این مرکز، هر روز با استفاده از آب گرم اصطبل فیلها و فضای باز را از آلودگیهای سخت، تمیز میکنند.
فیلهای کوچک با استفاده از شلنگ باغبانی حمام میشوند. Dang میگوید که صاحبان فیلها، معمولا از اهمیت تمیزی محیط زندگی آنها خبر ندارند. معمولا هر سال دو فیل به دنیا میآید، به این معنی که مرکز حفاظت توجه ویژهای به این مسئله دارد.
دانگ میگوید: تایلند بدون فیل، غیر قابل تصور است. هیچ حیوانی برای من به قشنگی فیل نیست. آنها به طرز شگفتانگیزی باهوش و بسیار اجتماعی هستند. فیلها مراقب بکدیگر هستند و هر کدام دارای شخصیت جداگانهای هستند.
این خصوصیت آنها باعث میشود بیش از تصور مردم، شبیه به ما انسانها باشند.
۵ حقیقت جالب درباره تایلند
- مساحت قلمرو پادشاهی تایلند ۵۱۳.۱۱۵ کیلومتر مربع و پایتخت آن، بانکوک است.
- تایلندیها، پادشاه خود را میپرستند. عکسهای او را همه جا میتوانید خواهید دید.
- این کشور جنوب شرقی آسیا با میانمار، لائوس، کامبوجیا و مالزی مرز مشترک دارد.
- سرود ملی تایلند هر روز از تلویزیون ملی، رادیو و ساختمانهای عمومی از ساعت ۸ صبح تا ۶ عصر پخش میشود. زمان پخش سرود، مردم لحظهای توقف میکنند یا میایستند و بعد به کارشان ادامه میدهند.
- برنج، محصول اصلی کشور است.
دیدگاهی ثبت نشده است